Asset Publisher
Ochrona gatunkowa
Chronimy gatunki ze względu na ich małą liczebność oraz dla zachowania ich właściwego stanu w środowisku naturalnym.
Według ustawy o ochronie przyrody z 2004 roku (art. 46) ochrona gatunkowa ma na celu zapewnienie przetrwania i właściwego stanu ochrony dziko występujących roślin, zwierząt i grzybów oraz ich siedlisk, gatunków rzadko występujących, endemicznych, podatnych na zagrożenia i zagrożonych wyginięciem oraz objętych ochroną na podstawie umów międzynarodowych, a także zachowanie różnorodności gatunkowej i genetycznej.
Podstawy prawne ochrony gatunkowej ustala ustawa o ochronie przyrody.
Szczegółowe zasady ochrony oraz wykazy gatunków chronionych określa minister właściwy do spraw środowiska w drodze rozporządzenia publikowanego w Dzienniku Ustaw[2] (dodatkowe gatunki mogą być objęte ochroną w danym województwie przez Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska).
W stosunku do gatunków objętych ochroną gatunkową obowiązują określone zakazy (zabijania, zbierania, przetrzymywania, niszczenia ich siedlisk, handlowania, wywożenia za granicę, płoszenia itp.).
Na odstępstwa od zakazów zezwolenie wydaje Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska lub Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska.
