Widok zawartości stron
Regulamin organizacji ognisk
REGULAMIN
organizacji ognisk w Ośrodku Edukacji Leśnej w Nadleśnictwie Grodziec
- Rezerwacja obejmuje korzystanie z miejsca na ognisko w Ośrodku Edukacji Leśnej w Nadleśnictwie Grodziec przez osoby prywatne lub firmy.
- Z miejsca na ognisko w Ośrodku Edukacji Leśnej mogą korzystać osoby, które wypełnią Kartę rezerwacji obiektów edukacyjnych (załącznik nr 8 do zarządzenia nr 9/2022) i dostarczą go pracownikowi Nadleśnictwa Grodziec lub podadzą wszystkie dane zawarte w karcie aby pracownik mógł wypełnić kartę. Rezerwacja miejsca na ognisko w Ośrodku edukacji Leśnej dokonywana jest za pomocą karty rezerwacji obiektów edukacyjnych dostępnej w Biurze Ośrodka Edukacji Leśnej lub na stronie internetowej: http://grodziec.lasypanstwowe.poznan.pl. Zgłoszenia Rezerwacji dokonuje się drogą mailową na adres e-mail lub telefonicznie na nr telefonu wskazany na stronie internetowej. Potwierdzenie rezerwacji dokonywane jest przez Specjalistę SL ds. edukacji lub osobę zastępującą Specjalistę Nadleśnictwa Grodziec droga mailową lub telefonicznie na numer wskazany przez Rezerwującego, w ciągu 2 dni roboczych od daty zgłoszenia rezerwacji. Tylko potwierdzenie rezerwacji dokonane przez pracownika Nadleśnictwa Grodziec lub osobę zastępującą Specjalistę jest równoznaczne z rezerwacją podanego terminu.
- Miejsce na ognisko może być rezerwowane na każdy dzień tygodnia, z tym że od poniedziałku do piątku od godziny 8:00 do 20.00 pierwszeństwo mają szkoły, przedszkola i inne placówki dydaktyczne rezerwujące miejsce na ognisko osobiście w ramach prowadzonych zajęć edukacyjnych lub przebywające na Zielonych Szkołach.
- Rezerwacji należy dokonać minimum na dwa dni przez organizowaną imprezą.
- Rezygnacja musi zostać zgłoszona Specjaliście SL ds. edukacji lub osobie zastępującej specjalistę w Nadleśnictwie Grodziec drogą mailową lub telefonicznie na numer wskazany na stronie internetowej.
- Opłatę należy uiścić w dniu potwierdzenia rezerwacji przez Specjalistę SL ds. edukacji lub osobę zastępującą Specjalistę. Opłaty można dokonać z wykorzystaniem terminalu płatniczego (płatność kartą) w Nadleśnictwie (w godzinach pracy Nadleśnictwa) lub u pracownika obsługi Ośrodka Edukacji Leśnej w godzinach otwarcia Ośrodka Edukacji Leśnej oraz przelewem na konto Nadleśnictwa wskazane w karcie rezerwacji.
- Za bezpieczeństwo uczestników odpowiedzialność prawną ponosi wyłącznie osoba rezerwująca obiekt - organizująca imprezę . Obowiązkiem tej osoby jest sprawdzanie przed imprezą miejsca na ognisko pod względem bezpieczeństwa. Wszelkie uwagi powinny być natychmiast pisemnie przekazane Specjaliście SL ds. edukacji lub osobie zastępującej Specjalistę w Nadleśnictwie Grodziec.
- Miejsce na ognisko należy opuścić do godziny 0:00 w dniu wynajmowania miejsca na ognisko. W razie nie dostosowania się do godziny dozorca ma prawo nakazać opuszczenie terenu Ośrodka Edukacji Leśnej przez osoby organizujące ognisko.
- Za zniszczenia wynikłe podczas trwania imprezy odpowiada i ponosi odpowiedzialność (również materialną) osoba odpowiedzialna za grupę, która rezerwowała miejsce na ognisko . Osoba ta przebywa cały czas z uczestnikami imprezy.
- Obowiązkiem uczestników jest odpowiednie zabezpieczenie pozostawionych rzeczy osobistych. Nadleśnictwo Grodziec nie ponosi odpowiedzialności za straty wynikłe w tym zakresie.
- Obowiązkiem uczestników jest pozostawienie porządku po organizowanym ognisku, bądź imprezie.
- Pracownik Nadleśnictwa ma prawo do odwołania wcześniejszych rezerwacji (nie związanych z edukacją) przez inne podmioty oraz zmian godzin funkcjonowania obiektu w przypadku kiedy Nadleśnictwo Grodziec organizuje imprezy, zajęcia związane z prowadzeniem edukacji leśnej.
- W zakresie spraw nienormowanych niniejszym regulaminem decyzje podejmuje pracownik Nadleśnictwa w uzgodnieniu z nadleśniczym Nadleśnictwa Grodziec.
Najnowsze aktualności
KRÓTKI OPIS GATUNKÓW DRZEW - WIĄZ GÓRSKI
KRÓTKI OPIS GATUNKÓW DRZEW - WIĄZ GÓRSKI
Podczas leśnych spacerów możemy zaobserwować wiele różniących się od siebie drzew. Niektóre z nich to gatunki rodzime, czyli takie, które naturalnie występują na terenie naszego kraju, inne zaś zostały wprowadzone sztucznie do polskich lasów. Różnice pomiędzy nimi często są trudne do zauważenia na pierwszy rzut oka, dlatego warto dokładniej przyjrzeć się ich cechom charakterystycznym. W poniższej serii artykułów przybliżymy najważniejsze informacje o wybranych gatunkach.
Wiąz górski (Ulmus glabra), zwany również brzostem, to gatunek drzewa liściastego z rodziny wiązowatych (Ulmaceae), który występuje naturalnie w Europie i zachodniej Azji, głównie w górach i na wilgotnych stanowiskach. Drzewo to może dorastać do wysokości 30–40 metrów, tworząc szeroką, gęstą koronę. Pień wiązu górskiego jest prosty i solidny, z charakterystyczną, szarą korą, która z wiekiem staje się mocno spękana i bruzdowata.
Liście wiązu górskiego są duże, asymetryczne, o długości 10–20 cm, mają szorstką powierzchnię i są jajowato-eliptyczne, z piłkowanymi brzegami. Ich kolor wiosną i latem jest ciemnozielony, a jesienią przebarwiają się na żółto. Charakterystyczną cechą liści jest ich wyraźnie niesymetryczna nasada, co ułatwia odróżnienie tego gatunku od innych drzew liściastych.
Wiąz górski kwitnie wczesną wiosną, przed rozwojem liści, zazwyczaj w marcu lub kwietniu. Kwiaty są drobne, zebrane w niewielkie, purpurowo-czerwone pęczki, co sprawia, że nie są zbyt widoczne. Po przekwitnięciu zawiązują się nasiona w postaci owoców zwanych orzeszkami skrzydlakowymi (samarami), które mają okrągły kształt i są wyposażone w skrzydełka, co ułatwia ich rozprzestrzenianie się przez wiatr.
Drewno wiązu górskiego jest ciężkie, twarde i wytrzymałe, o czerwono-brązowym odcieniu, z wyraźnie zaznaczonymi słojami. Jest cenione w stolarstwie i meblarstwie, zwłaszcza do wyrobu mebli, oklein oraz narzędzi. Jego duża odporność na wilgoć sprawia, że drewno wiązu było dawniej używane do budowy elementów narażonych na kontakt z wodą, takich jak łodzie, koła wodne oraz mosty.
Wiąz górski preferuje gleby wilgotne, głębokie i żyzne, najlepiej w dolinach rzek, na zboczach gór oraz w miejscach o umiarkowanym klimacie. Jest gatunkiem odpornym na mróz, ale bardzo podatnym na holenderską chorobę wiązów (grzybicę wiązów), która w ciągu XX wieku spowodowała masowe wymieranie wiązów w całej Europie.
Wiąz górski pełni ważną rolę w ekosystemie leśnym. Jego rozłożysta korona daje schronienie licznym ptakom, a owoce skrzydlaki są źródłem pożywienia dla małych ssaków i ptaków. Ze względu na swoje znaczne rozmiary, wiąz górski tworzy malownicze krajobrazy, często spotykany jest w parkach i przy alejach, choć jego populacja znacznie zmalała z powodu chorób grzybiczych.
