Web Content Display
Regulaminy korzystania z dróg leśnych
W załączeniu publikujemy zarządzenia: nr 47/2019 z dnia 14 listopada 2019 roku nadleśniczego Nadleśnictwa Grodziec wprowadzające regulamin korzystania z dróg leśnych na terenie Nadleśnictwa Grodziec oraz nr 20/2020 z dn. 27 maja 2020 r. w sprawie regulaminu korzystania z leśnych dróg udostępnionych do ruchu publicznego dla pojazdów silnikowych, zaprzęgowych i motorowerów na terenie Nadleśnictwa Grodziec. Zachęcamy również do zapoznania się z zarządzeniem nr 54 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dn. 8 października 2019 r. w sprawie wprowadzenia wytycznych dotyczących korzystania z dróg leśnych, a także ich oznakowania i udostępniania dla ruchu pojazdami silnikowymi, zaprzęgowymi i motorowerami (także w załaczeniu). Poniżej tekst opublikowany na Portalu Pracowniczym Lasów Państwowych wyjasniający zagadnienia związane z nowymi regulacjami:
"W celu uniknięcia niewłaściwych interpretacji przepisów zawartych w zarządzeniu nr 54 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dn. 8 października 2019 r. w sprawie wprowadzenia wytycznych dotyczących korzystania z dróg leśnych, a także ich oznakowania i udostępniania dla ruchu pojazdami silnikowymi, zaprzęgowymi i motorowerami, niezbędne są poniższe wyjaśnienia i uzupełnienia odnoszące się do treści zarządzenia i załączników:
1. Drogi leśne zasadniczo podzielone zostały na dwie kategorie o innym reżimie prawnym z innymi zasadami korzystania z tych dróg. Są to drogi leśne nie udostępnione i drogi leśne udostępnione do ruchu publicznego.
2. Wprowadzona ramowa treść regulaminów korzystania z dróg leśnych i dróg leśnych udostępnionych do ruchu publicznego, daje możliwość, poza wskazanymi obligatoryjnymi punktami, dostosowania ich treści do lokalnie panujących warunków, poprzez wprowadzenie dodatkowych zapisów, pod warunkiem ich zgodności z ogólnymi postanowieniami zarządzenia, którego omawiane regulaminy są załącznikami. Określenie ramowa treść oznacza, że stanowi ona szkielet regulaminu, który można dostosować/rozbudować. Należy pamiętać by kody QR umieszczone na tablicach informacyjnych odsyłały do właściwego regulaminu na stronie nadleśnictwa.
3. Przez zorganizowanie miejsc postojowych i parkingów na terenie leśnym w bezpośrednim sąsiedztwie drogi publicznej rozumie się sytuację, gdy po zjeździe z drogi publicznej dojazd do miejsca postojów pojazdów (tzw. parkingu leśnego) odbywa się drogą leśną, która poza dojazdem do ww. miejsca nie jest udostępniona do ruchu publicznego. W takiej sytuacji na końcu wyznaczonego miejsca postoju pojazdów należy postawić tablicę informacyjną TL-1.
4. Uregulowania dotyczące porozumień z podmiotami zewnętrznymi w zakresie utrzymania przez nich udostępnionych dróg leśnych oznaczają sytuację, gdy z drogi udostępnionej do ruchu publicznego korzysta podmiot prowadzący działalność komercyjną, np. ciężki transport samochodowy (do żwirowni, kamieniołomu, co skutkuje dużą ilością pojazdów wysokotonażowych, które niszczą drogę). Sytuacja dotyczyć może również porozumień z samorządami, które wykorzystują drogę leśną jako dojazd dla mieszkańców miejscowości przy udostępnionej drodze, itp. Są to okoliczności, w których zarządca jest uprawniony do zawarcia szczególnego porozumienia z zewnętrznym podmiotem, zawierającego uregulowania dotyczące remontów i utrzymania przedmiotowej drogi, lub wskazanego odcinka drogi.
5. Definicje niektórych pojęć użytych w zarządzeniu:
- drogowskaz – zastosowanie oznakowania zgodnego z rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 3 lipca 2003 r. w sprawie szczegółowych warunków technicznych dla znaków i sygnałów drogowych oraz urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego i warunków ich umieszczenia na drogach;
- tablica kierunkowa – oznakowanie, o którym mowa w rozdziale 7.5. Księgi Identyfikacji Wizualnej Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe;
- tablice informacyjne – tablice opisane w załączniku nr 2 i nr 4 do zarządzenia.
6. Właściwym rozwiązaniem dla udostępnianych dróg leśnych, uzgodnionym w Biurze Ruchu Drogowego Komendy Głównej Policji, jest zastosowanie „strefy ruchu" – znak drogowy D-52. Istotne znaczenie, z uwagi na zachowanie zgodności z przepisami kodeksu ruchu drogowego ma kolejność ustawienia znaków pionowych, opisana w załączniku 5 do zarządzenia. Jako pierwszy musi zawsze występować znak – tablica informacyjna TL-2, a dopiero po nim może być posadowiony znak D-52 (strefa ruchu) wraz z B-33 (ograniczenie prędkości). Ustawienie znaków w odwrotnej kolejności jest niezgodne z przepisami kodeksu ruchu drogowego (w obrębie strefy ruchu nie powinno się stawiać oznakowania innego niż wynikające z rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dna 3 lipca 2003 r. w sprawie szczegółowych warunków technicznych dla znaków i sygnałów drogowych oraz urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego i warunków ich umieszczenia na drogach; tablica TL-2 postawiona w strefie ruchu nie ma „mocy prawnej").
7. Czasowe wyłączenie z udostępnienia drogi leśnej nie może być dłuższe niż 1 rok, co oznacza, że wyłączenie z udostępniania do ruchu publicznego drogi leśnej trwające/przewidziane ponad wskazany okres obliguje do zmiany zarządzenia nadleśniczego o drogach udostępnionych.
8. Obowiązek usunięcia oznaczeń zawierających skrót „ALP" oraz wyrażenie „Administracja Lasów Państwowych" jest konieczny, bowiem taki podmiot nie istnieje od ponad 27 lat, tj. od momentu wejścia w życie ustawy o lasach.
9. Obowiązek usunięcia znaków „droga zakładowa", „droga wewnętrzna" oraz innych podobnych, wynika z faktu, że zgodnie z zapisami ustawy o drogach publicznych – wszystkie drogi niebędące drogami publicznymi są drogami wewnętrznymi, drogi leśne są drogami wewnętrznymi i nie ma potrzeby ich dodatkowego oznakowania. Ponadto w potocznym obiegu przyjęło się, że droga oznakowana znakiem D-46 (droga wewnętrzna) jest dopuszczona do ruchu, stąd by nie powodować wątpliwości potencjalnych użytkowników, należy usunąć ww. oznakowanie. Usuniecie oznakowania „dróg zakładowych" jest niezbędne, gdyż taka kategoria dróg nie istnieje w przepisach.
10. Zmiana treści rozdziału 7.7 i 7.8 z Księgi Identyfikacji Wizualnej Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe podyktowana jest tym, że opisane tam znakowanie nie jest zgodne z przepisami kodeksu ruchu drogowego."
Asset Publisher
Ratujemy mokradła
Ratujemy mokradła
Inwestując w infrastrukturę hydrotechniczną, chcemy zatrzymywać wodę w lasach. Projekt „Mokradła" jest odpowiedzią na pogarszającą się w Wielkopolsce sytuację wodą. Przez najbliższe 3 lata łącznie zrealizujemy 127 działań, by walczyć z suszą i stepowieniem mokradeł.
Leśnicy podejmują szereg działań, aby trzymać poziom wody. Jednym z nich jest renaturyzacja mokradeł. Zacznijmy od wyjaśnienia definicji renaturyzacji, jest to proces przywracania do dobrego stanu wodnego terenów, które w przeszłości zostały osuszone.
Co robimy, aby ten proces zapoczątkować ?
• budujemy progi piętrzące
• odmulamy i oczyszczamy rowy, doprowadzające wodę do zbiorników retencyjnych
• budujemy zastawki
Powoduje to zwiększanie się retencji gruntowej, czyli ilości wody zatrzymanej w środowisku podziemnym. Tym samym podnosi się poziom wody, a następnie pojawiają się rośliny właściwe dla siedlisk podmokłych i ptactwo wodno-błotne. To właśnie nasz cel!
Warsztaty Wodne
Mimo zrealizowania już dwóch projektów Małej Retencji Nizinnej i rozpoczęcia trzeciego, nie spoczywamy na laurach. Chcąc jeszcze lepiej zapoznać się z możliwościami małej retencji i sprawdzić, jak tego typu projekty realizowane są w praktyce pod koniec października br. Wydział Infrastruktury Leśnej RDLP w Poznaniu, we współpracy z Nadleśnictwem Antonin i Jarocin zorganizował warsztaty wodne. Stały się one platformą do wymiany doświadczeń na temat przeciwdziałania zmianom klimatu dzięki retencjnowaniu wody. Będąc w terenie pracownicy Nadleśnictw i RDLP w Poznaniu mogli obejrzeć przykłady zrealizowanych projektów i ich efekty w środowisku leśnym.
Na terenie Nadleśnictwa Jarocin grupa zapoznała się z zakończonym projektem odbudowy zbiornika Zdrój. Debatowano nad korzyściami wynikającymi z istnienia zbiornika bocznego (zasilająca go rzeka Lipinka płynie obok), metodami przebudowy istniejących budowli, czy ich praktycznym zastosowaniom. Nie bez znaczenia były walory przyrodnicze, uzyskane dzięki zróżnicowaniu głębokości dna zbiornika oraz utworzeniu wyspy. W ten sposób powstały idealne warunki do rozwoju płazów, ptaków, owadów i roślin wodnych.
Następnie na terenie Nadleśnictwa Antonin uczestnicy przekonali się, jak pogodzić działania retencyjne z ochroną przyrody. Dowiedzieli się również, że małym nakładem sił można zrobić coś dobrego, choć należy uważać, by dobre chęci nie przyniosły wręcz odwrotnych skutków.
Kolejnym przystankiem był zbiornik Wydymacz utworzony w ramach przebudowy istniejącego wcześniej w tym miejscu stawu. Tam uczestnicy warsztatów zapoznali się z możliwościami łączenia retencji wody z ochroną przyrody. Poprawienie sytuacji wodnej na tym terenie wpływa pozytywnie na otaczające go olsy i grądy. Stworzone w zbiorniku wypłycenia to atrakcyjny przystanek dla ptaków, takich jak siewkowate. Mogą tam w spokoju odpocząć podczas przelotów. Zastosowane tu urządzenie w postaci klapy zwrotnej na ujściu ze zbiornika umożliwia odpływ jedynie, gdy w rowie poniżej nie ma wody. Z kolei połączenie z Kanałem Helenowskim pozwala na odpływ nadmiaru wody, który może powstać podczas bardzo obfitych opadów.
Wystarczyły 3 drewniano-kamienne budowle piętrzące (2 progi i zastawka), by w ciągu jednego roku odtworzyć Mokradło Żabiniec. Dzięki przemyślanemu projektowi i skutecznemu gospodarowaniu wodą udało się stworzyć dom dla licznych gatunków o powierzchni 5,5 boisk piłkarskich. Mokradło jest domem dla ptaków i płazów, a jednocześnie zapewnia stały poziom wód gruntowych w otaczających je lasach.
Przed nami wciąż wiele pracy, ale każdy kolejny krok przybliża nas do poprawy sytuacji wodnej w naszym regionie.
Projekt "Mokradła",w którym udział bierze 16 Nadleśnictw z terenów RDLP w Poznaniu realizowany jest ze środków Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego 2014-2021 (Fundusze Norweskie i EOG).
