Web Content Display
Regulamin organizacji ognisk
REGULAMIN
organizacji ognisk w Ośrodku Edukacji Leśnej w Nadleśnictwie Grodziec
- Rezerwacja obejmuje korzystanie z miejsca na ognisko w Ośrodku Edukacji Leśnej w Nadleśnictwie Grodziec przez osoby prywatne lub firmy.
- Z miejsca na ognisko w Ośrodku Edukacji Leśnej mogą korzystać osoby, które wypełnią Kartę rezerwacji obiektów edukacyjnych (załącznik nr 8 do zarządzenia nr 9/2022) i dostarczą go pracownikowi Nadleśnictwa Grodziec lub podadzą wszystkie dane zawarte w karcie aby pracownik mógł wypełnić kartę. Rezerwacja miejsca na ognisko w Ośrodku edukacji Leśnej dokonywana jest za pomocą karty rezerwacji obiektów edukacyjnych dostępnej w Biurze Ośrodka Edukacji Leśnej lub na stronie internetowej: http://grodziec.lasypanstwowe.poznan.pl. Zgłoszenia Rezerwacji dokonuje się drogą mailową na adres e-mail lub telefonicznie na nr telefonu wskazany na stronie internetowej. Potwierdzenie rezerwacji dokonywane jest przez Specjalistę SL ds. edukacji lub osobę zastępującą Specjalistę Nadleśnictwa Grodziec droga mailową lub telefonicznie na numer wskazany przez Rezerwującego, w ciągu 2 dni roboczych od daty zgłoszenia rezerwacji. Tylko potwierdzenie rezerwacji dokonane przez pracownika Nadleśnictwa Grodziec lub osobę zastępującą Specjalistę jest równoznaczne z rezerwacją podanego terminu.
- Miejsce na ognisko może być rezerwowane na każdy dzień tygodnia, z tym że od poniedziałku do piątku od godziny 8:00 do 20.00 pierwszeństwo mają szkoły, przedszkola i inne placówki dydaktyczne rezerwujące miejsce na ognisko osobiście w ramach prowadzonych zajęć edukacyjnych lub przebywające na Zielonych Szkołach.
- Rezerwacji należy dokonać minimum na dwa dni przez organizowaną imprezą.
- Rezygnacja musi zostać zgłoszona Specjaliście SL ds. edukacji lub osobie zastępującej specjalistę w Nadleśnictwie Grodziec drogą mailową lub telefonicznie na numer wskazany na stronie internetowej.
- Opłatę należy uiścić w dniu potwierdzenia rezerwacji przez Specjalistę SL ds. edukacji lub osobę zastępującą Specjalistę. Opłaty można dokonać z wykorzystaniem terminalu płatniczego (płatność kartą) w Nadleśnictwie (w godzinach pracy Nadleśnictwa) lub u pracownika obsługi Ośrodka Edukacji Leśnej w godzinach otwarcia Ośrodka Edukacji Leśnej oraz przelewem na konto Nadleśnictwa wskazane w karcie rezerwacji.
- Za bezpieczeństwo uczestników odpowiedzialność prawną ponosi wyłącznie osoba rezerwująca obiekt - organizująca imprezę . Obowiązkiem tej osoby jest sprawdzanie przed imprezą miejsca na ognisko pod względem bezpieczeństwa. Wszelkie uwagi powinny być natychmiast pisemnie przekazane Specjaliście SL ds. edukacji lub osobie zastępującej Specjalistę w Nadleśnictwie Grodziec.
- Miejsce na ognisko należy opuścić do godziny 0:00 w dniu wynajmowania miejsca na ognisko. W razie nie dostosowania się do godziny dozorca ma prawo nakazać opuszczenie terenu Ośrodka Edukacji Leśnej przez osoby organizujące ognisko.
- Za zniszczenia wynikłe podczas trwania imprezy odpowiada i ponosi odpowiedzialność (również materialną) osoba odpowiedzialna za grupę, która rezerwowała miejsce na ognisko . Osoba ta przebywa cały czas z uczestnikami imprezy.
- Obowiązkiem uczestników jest odpowiednie zabezpieczenie pozostawionych rzeczy osobistych. Nadleśnictwo Grodziec nie ponosi odpowiedzialności za straty wynikłe w tym zakresie.
- Obowiązkiem uczestników jest pozostawienie porządku po organizowanym ognisku, bądź imprezie.
- Pracownik Nadleśnictwa ma prawo do odwołania wcześniejszych rezerwacji (nie związanych z edukacją) przez inne podmioty oraz zmian godzin funkcjonowania obiektu w przypadku kiedy Nadleśnictwo Grodziec organizuje imprezy, zajęcia związane z prowadzeniem edukacji leśnej.
- W zakresie spraw nienormowanych niniejszym regulaminem decyzje podejmuje pracownik Nadleśnictwa w uzgodnieniu z nadleśniczym Nadleśnictwa Grodziec.
Asset Publisher
KRÓTKI OPIS GATUNKÓW DRZEW - SOSNA ZWYCZAJNA
KRÓTKI OPIS GATUNKÓW DRZEW - SOSNA ZWYCZAJNA
Rycina przedstawiająca cechy sosny zwyczajnej (rys.: Dzwonkowski)
Rycina przedstawiająca cechy sosny zwyczajnej (rys.: Dzwonkowski)
Podczas leśnych spacerów możemy zaobserwować wiele różniących się od siebie drzew. Niektóre z nich to gatunki rodzime, czyli takie, które naturalnie występują na terenie naszego kraju, inne zaś zostały wprowadzone sztucznie do polskich lasów. Różnice pomiędzy nimi często są trudne do zauważenia na pierwszy rzut oka, dlatego warto dokładniej przyjrzeć się ich cechom charakterystycznym. W poniższej serii artykułów przybliżymy najważniejsze informacje o wybranych gatunkach.
Sosna zwyczajna (Pinus sylvestris) to jedno z najbardziej rozpowszechnionych drzew iglastych w Europie, należące do rodziny sosnowatych (Pinaceae). Drzewo to może osiągać wysokość od 20 do 40 metrów, a w sprzyjających warunkach nawet więcej. Charakteryzuje się prostym pniem oraz szeroką, luźną koroną, która u młodych drzew ma kształt stożkowaty, a z wiekiem staje się bardziej nieregularna i parasolowata. Kora sosny jest podwójna – w dolnej części pnia gruba, bruzdowata i czerwonobrązowa, natomiast w górnej cienka, łuszcząca się i pomarańczowa.
Igły sosny zwyczajnej są długie (4–7 cm), sztywne i zebrane po dwie w pęczkach. Mają niebieskozielony odcień i utrzymują się na drzewie przez około 2–4 lata. Sosna jest gatunkiem zimozielonym, co oznacza, że igły pozostają na drzewie przez cały rok, nadając mu charakterystyczny wygląd nawet w zimowych miesiącach.
Sosna zwyczajna kwitnie w maju i czerwcu, wydzielając kwiaty jednopłciowe. Kwiaty męskie są drobne i żółte, tworzą kłosowate skupiska, podczas gdy żeńskie mają postać małych, czerwonawych szyszeczek. Po zapyleniu żeńskie kwiaty przekształcają się w szyszki o długości 3–7 cm. Szyszki dojrzewają przez dwa lata i są początkowo zielone, a później brązowieją, uwalniając nasiona rozsiewane przez wiatr.
Drewno sosny zwyczajnej jest lekkie, miękkie, lecz wytrzymałe, o żółtawym odcieniu z widocznymi słojami. Jest bardzo cenione w przemyśle budowlanym, stolarskim i papierniczym. Ze względu na swoją odporność na wilgoć, drewno sosnowe jest szeroko stosowane do budowy konstrukcji drewnianych, podłóg, okien oraz drzwi, a także do produkcji oklein, mebli i tarcicy.
Sosna zwyczajna dobrze radzi sobie na ubogich, piaszczystych i kwaśnych glebach, gdzie inne drzewa mogą nie przetrwać. Jest gatunkiem światłolubnym i bardzo odpornym na zmienne warunki klimatyczne, w tym na mrozy i susze. Dzięki tym cechom, sosna zwyczajna dominuje w lasach borealnych i tworzy duże, jednorodne lasy, zwane borami sosnowymi.
Ekologicznie sosna zwyczajna pełni istotną rolę, będąc źródłem pokarmu i schronienia dla licznych gatunków zwierząt. Jej nasiona są pożywieniem dla ptaków, takich jak sójki i dzięcioły, a liczne owady wykorzystują jej korę i drewno. Lasy sosnowe sprzyjają również rozwojowi różnorodnych roślin runa leśnego, takich jak borówki i wrzosy, tworząc zróżnicowane ekosystemy.
