Web Content Display
Regulamin korzystania ze szlaków pieszych
Regulamin
korzystania ze szlaków pieszych na terenie Nadleśnictwa Grodziec
1. Szlak pieszy Nadleśnictwa Grodziec przeznaczony jest do rekreacji i wypoczynku turystów.
2. Organizatorem turystyki pieszej na terenie Nadleśnictwa Grodziec nie są Lasy Państwowe. Za ewentualne wypadki na szlaku pieszym odpowiada organizator. Uczestnicy biorą udział w imprezie na własny koszt i własną odpowiedzialność.
3. Organizowanie imprez o charakterze wyczynowym lub masowym wymaga uprzedniego uzyskania zgody nadleśniczego Nadleśnictwa Grodziec oraz spełnienia pozostałych warunków przewidzianych przepisami prawa powszechnie obowiązującymi w tym zakresie.
4. Uprawianie turystyki pieszej dopuszcza się jedynie na wyznaczonych i oznakowanych drogach, trasach i na terenach ku temu przeznaczonych.
5. Oznakowanie szlaków pieszych stanowi emblemat na białym tle namalowany na pniach drzew i innych obiektach terenowych.
6. Znak czarnego wykrzyknika na białym tle w czarnej ramce ostrzega o zbliżaniu się do miejsca potencjalnie niebezpiecznego. Jest on umieszczany na skrzyżowaniach tras pieszych z innymi miejscami lub obiektami, w pobliżu których należy zachować szczególną ostrożność.
7. Szlak pieszy ma charakter terenowy i nie posiada specjalnych przystosowań zwiększających bezpieczeństwo, dlatego też należy zachować na nim szczególną ostrożność. Wzdłuż szlaku mogą rosnąć rośliny trujące. W przypadku ich spożycia należy niezwłocznie skontaktować się z najbliższym lekarzem.
8. Każdy użytkownik dorosły korzysta ze szlaku na własną odpowiedzialność, a dzieci – na odpowiedzialność opiekuna.
9. Poruszanie się po szlaku pieszym jest dozwolone od świtu do zmroku.
10. Ze względów bezpieczeństwa zaleca się niezbaczanie z wyznaczonych szlaków.
11. Nadleśniczy może udzielić zgody grupom zorganizowanym na zorganizowanie imprez na terenie powierzchniowych obiektów rekreacyjno-wypoczynkowych znajdujących się wzdłuż szlaku pieszego, z zachowaniem przestrzegania zasad zakreślonych w treści wyrażonej zgody.
12. Zarówno poszczególne odcinki szlaku, jak i cały szlak mogą być okresowo zamykane z powodu prowadzenia prac leśnych lub innych ważnych względów, np. pojawienia się groźnych chorób czy dzikich zwierząt. Będą one wówczas oznaczone tablicami ZAKAZ WSTĘPU, czerwoną chorągiewką lub w inny czytelny sposób. Naruszenie tego zakazu związane jest z odpowiedzialnością zakreśloną treścią przepisów prawa.
13. Należy pamiętać, że na szlaku pieszym mogą pojawić się przeszkody powstałe w sposób naturalny, bez wiedzy administracji leśnej, jak np. złomy, wywroty, konary złamane okiścią, drzewa ścięte przez bobry. Wszelkiego rodzaju zdarzenia, które zagrażają ruchowi pieszemu, winny być w miarę możliwości zgłaszane administracji nadleśnictwa (tel. 63 2485027.)
14. Na odcinkach szlaku, na których może dojść do spotkania z pojazdami kołowymi, obowiązują ogólne przepisy ruchu drogowego.
15. Turysta zobowiązany jest do zachowania porządku na terenie lasu, ograniczania porozumiewania się z innymi uczestnikami w sposób hałaśliwy lub posługiwania się urządzeniami, które mogą powodować płoszenie zwierząt.
16. Na terenach leśnych obowiązuje zakaz puszczania zwierząt domowych luzem oraz obowiązek sprzątania po nich.
17. Za niezastosowanie się do jakiegokolwiek punktu niniejszego regulaminu zostanie nałożona na turystę grzywna zgodnie z zasadami wynikającymi z powszechnie obowiązującego prawa, a ponadto turysta może zostać poproszony o opuszczenie terenu, na którym obowiązują zasady wynikające z niniejszego regulaminu pod rygorem wezwania służb porządku publicznego.
18. Każda osoba, która zauważyła ogień w lesie, ma obowiązek niezwłocznego poinformowania Nadleśnictwa Grodziec (tel. 608 644 911 lub 63 24 85 027) lub Straży Pożarnej 998
19. Biwakowanie, parkowanie samochodów i palenie ognisk może się odbywać tylko w miejscach do tego przeznaczonych, z zachowaniem szczególnej ostrożności, oraz wiąże się z przestrzeganiem innych regulaminów, a także przepisów powszechnie obowiązujących w tym zakresie pod rygorem negatywnych skutków wynikających z ich zapisów.
Telefon Alarmowy – 112
Straż Pożarna – 998
Zarządzający obiektem – Nadleśnictwo Grodziec ul. Leśna 50, 62-580 Grodziec, tel. 63 24 85 027
Asset Publisher
Powstanie żywicą pachnące...
Powstanie żywicą pachnące...
27 grudnia to dla nas Wielkopolan data szczególna. Wyczekiwana każdego roku, by móc oddać hołd bohaterskim powstańcom z lat 1918-1919. Po raz pierwszy cała Polska będzie świętować razem z nami Narodowy Dzień Zwycięskiego Powstania Wielkopolskiego. Z tej okazji chcielibyśmy przybliżyć nieco leśne wątki tego wyjątkowego zrywu narodowego i opowiedzieć jak to wraz z innymi powstańcami poznańscy borowi szkierbów do Heimatu boso pogonili.
"Powstanie wielkopolskie wybuchło 27 grudnia 1918 roku w Poznaniu. Polacy domagali się powrotu ziem zaboru pruskiego do Rzeczypospolitej, umacniającej swoją niepodległość. Było to jedno z czterech zwycięskich powstań w dziejach Polski. Pierwsze z polskich powstań z tamtego okresu, które umożliwiło realizację wszystkich założonych wcześniej celów", mówi Andrzej Antowski z Nadleśnictwa Jarocin.
Twierdzą był im każdy las
Jeszcze długo przed wybuchem powstania poznańscy leśnicy dawali przykład umiłowania swej ojczyzny i lasów. Dowodem ich patriotycznego zaangażowania są między innymi leśniczówka Drapałka I pod Kórnikiem oraz Nadleśniczówka Bagatelka pod Miłosławiem. To w Bagatelce mieszkali i pracowali leśni patrioci tacy jak Eugeniusz Ronka, Filip Skoraczewski i dowodzący wrzesieńsko-miłosławskim batalionem powstańczym Władysław Wiewiórowski. Tak jak poprzednicy spełnił on swój obowiązek wobec zniewolonej ojczyzny, stając do walki o jej oswobodzenie.
Im głębiej w las tym więcej drzew
Przy tej uroczystej okazji warto również przytoczyć mało znane dotąd fakty związane z dziedziną gospodarki narodowej, jaką jest leśnictwo. Podczas przygotowań do wybuchu powstania, w momencie utworzenia Naczelnej Rady Ludowej powstał przy niej Wydział Rolnictwa i Leśnictwa. Wynika z tego, że organizacja polskiej administracji leśnej była konieczna od pierwszych chwil szykowanego powstania. Ewentualny jego sukces wymuszał natychmiastowe przejęcie nadzoru nad znacznym majątkiem, jaki stanowiły polskie lasy. Gospodarujący w nich prusacy nie dopuszczali do pracy leśników narodowości polskiej. Planując powstanie, trzeba było więc wykorzystać przeszkolonych już w zawodzie Polaków, którzy jak dotąd zatrudniani byli w lasach stanowiących własność prywatną. Oddelegowani leśnicy mieli przejąć oraz chronić odzyskane od Niemców tereny leśne wraz z całą infrastrukturą. Jedną z takich osób był borowy Jan Królak, na którego pismo z dnia 27 grudnia 1918 roku do Naczelnej Rady Ludowej w Poznaniu o przydział do zabezpieczenia lasu odpowiedziano w trybie pilnym. Już 8 stycznia objął on posadę po leśniku, który przystąpił do szeregów powstańczych.
W trakcie prowadzenia działań zbrojnych las i leśnicy niejednokrotnie odegrali pierwszoplanowe role, stając na czele oddziałów powstańczych, czy też będąc przewodnikami w terenie. Z militarnego punktu widzenia las jest najtrudniejszym polem dla podjęcia walki, chyba że zna się go jak własną kieszeń. Wielkopolskie leśniczówki również odegrały swoją rolę w trakcie powstania, dając schronienie, czy pełniąc rolę powstańczych lazaretów.
Po zakończeniu powstania dzięki wcześniejszym przygotowaniom w marcu 1919 roku zorganizowano pierwsze 18 polskich Nadleśnictw Państwowych. Z dniem 31 stycznia 1920 roku znalazły się one w nowo utworzonym zarządzie lasów, obejmujących teren byłej dzielnicy pruskiej pod szyldem Poznańskiej Dyrekcji Lasów.
Przytoczmy fragmenty dwóch jak dotąd mniej znanych not biograficznych.
W marynarskim mundurze
MUSIAŁ Franciszek
W 1917 roku rozpoczął praktykę leśną w prywatnych lasach majątku Niegolewskich w Bytyniu, zaś w czerwcu 1918 roku został powołany do niemieckiej marynarki wojennej. W listopadzie uratował się ze storpedowanego okrętu i przybył do Poznania. W powstaniu wielkopolskim służył jako ochotnik w Straży Bezpieczeństwa 4 Kompanii Marynarzy w Poznaniu w stopniu bosmana. Brał udział w zdobyciu gmachu Prezydium Policji, Poczty Głównej, koszar grenadierów na Jeżycach oraz lotniska na Ławicy. Następnie walczył pod Szubinem i Rynarzewem, gdzie został ranny. Po wyleczeniu został wcielony do 10 Pułku Strzelców Wielkopolskich, w szeregach którego pełnił służbę na linii demarkacyjnej w rejonie Czarnkowa i Rynarzewa.
Wiara z Jurkowa ze Stanisławem na czele
POPRAWSKI Stanisław
Wcielony do armii niemieckiej w 1914 roku brał udział w ciężkich walkach na froncie zachodnim. Dwa lata później został ranny i nie wrócił już na front. W połowie grudnia 1918 roku wrócił do Jurkowa. Utworzył oddział złożony z 45 ochotników i dołączył do Kompanii Krzywińskiej, z którą walczył między innymi pod Osieczną,. Następnie w składzie 6 Pułku Strzelców Wielkopolskich uczestniczył w ofensywie na Kijów, obronie Warszawy i w pościgu za Armią Czerwoną. Z wojska został zwolniony w lutym 1921 roku w związku z chorobą. 100 lat później na ścianie leśniczówki w Jurkowie uczczono pamięć o leśniczym Stanisławie. Obecnie w 103 rocznicę wybuchu powstania, na terenie leśnictwa Jurkowo odbędzie się nietuzinkowa uroczystość. Z inicjatywy miejscowego leśniczego Roberta Mądrego rozłożysty dąb, będący pomnikiem przyrody, zostanie ochrzczony imieniem bohaterskiego powstańca.
Z leśnym DARZBÓR!
Cześć i chwała powstańcom!
