Web Content Display Web Content Display

Regulaminy korzystania z dróg leśnych

W załączeniu publikujemy zarządzenia: nr 47/2019 z dnia 14 listopada 2019 roku nadleśniczego Nadleśnictwa Grodziec wprowadzające regulamin korzystania z dróg leśnych na terenie Nadleśnictwa Grodziec oraz nr 20/2020 z dn. 27 maja 2020 r. w sprawie regulaminu korzystania z leśnych dróg udostępnionych do ruchu publicznego dla pojazdów silnikowych, zaprzęgowych i motorowerów na terenie Nadleśnictwa Grodziec. Zachęcamy również do zapoznania się z zarządzeniem nr 54 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dn. 8 października 2019 r. w sprawie wprowadzenia wytycznych dotyczących korzystania z dróg leśnych, a także ich oznakowania i udostępniania dla ruchu pojazdami silnikowymi, zaprzęgowymi i motorowerami (także w załaczeniu). Poniżej tekst opublikowany na Portalu Pracowniczym Lasów Państwowych wyjasniający zagadnienia związane z nowymi regulacjami:

"W celu uniknięcia niewłaściwych interpretacji przepisów zawartych w zarządzeniu nr 54 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dn. 8 października 2019 r. w sprawie wprowadzenia wytycznych dotyczących korzystania z dróg leśnych, a także ich oznakowania i udostępniania dla ruchu pojazdami silnikowymi, zaprzęgowymi i motorowerami, niezbędne są poniższe wyjaśnienia i uzupełnienia odnoszące się do treści zarządzenia i załączników:

1. Drogi leśne zasadniczo podzielone zostały na dwie kategorie o innym reżimie prawnym z innymi zasadami korzystania z tych dróg. Są to drogi leśne nie udostępnione i drogi leśne udostępnione do ruchu publicznego.

2. Wprowadzona ramowa treść regulaminów korzystania z dróg leśnych i dróg leśnych udostępnionych do ruchu publicznego, daje możliwość, poza wskazanymi obligatoryjnymi punktami, dostosowania ich treści do lokalnie panujących warunków, poprzez wprowadzenie dodatkowych zapisów, pod warunkiem ich zgodności z ogólnymi postanowieniami zarządzenia, którego omawiane regulaminy są załącznikami. Określenie ramowa treść oznacza, że stanowi ona szkielet regulaminu, który można dostosować/rozbudować. Należy pamiętać by kody QR umieszczone na tablicach informacyjnych odsyłały do właściwego regulaminu na stronie nadleśnictwa.

3. Przez zorganizowanie miejsc postojowych i parkingów na terenie leśnym w bezpośrednim sąsiedztwie drogi publicznej rozumie się sytuację, gdy po zjeździe z drogi publicznej dojazd do miejsca postojów pojazdów (tzw. parkingu leśnego) odbywa się drogą leśną, która poza dojazdem do ww. miejsca nie jest udostępniona do ruchu publicznego. W takiej sytuacji na końcu wyznaczonego miejsca postoju pojazdów należy postawić tablicę informacyjną TL-1.

4. Uregulowania dotyczące porozumień z podmiotami zewnętrznymi w zakresie utrzymania przez nich udostępnionych dróg leśnych oznaczają sytuację, gdy z drogi udostępnionej do ruchu publicznego korzysta podmiot prowadzący działalność komercyjną, np. ciężki transport samochodowy (do żwirowni, kamieniołomu, co skutkuje dużą ilością pojazdów wysokotonażowych, które niszczą drogę). Sytuacja dotyczyć może również porozumień z samorządami, które wykorzystują drogę leśną jako dojazd dla mieszkańców miejscowości przy udostępnionej drodze, itp. Są to okoliczności, w których zarządca jest uprawniony do zawarcia szczególnego porozumienia z zewnętrznym podmiotem, zawierającego uregulowania dotyczące remontów i utrzymania przedmiotowej drogi, lub wskazanego odcinka drogi.

5. Definicje niektórych pojęć użytych w zarządzeniu:

- drogowskaz – zastosowanie oznakowania zgodnego z rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 3 lipca 2003 r. w sprawie szczegółowych warunków technicznych dla znaków i sygnałów drogowych oraz urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego i warunków ich umieszczenia na drogach;

- tablica kierunkowa – oznakowanie, o którym mowa w rozdziale 7.5. Księgi Identyfikacji Wizualnej Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe;

- tablice informacyjne – tablice opisane w załączniku nr 2 i nr 4 do zarządzenia.

6. Właściwym rozwiązaniem dla udostępnianych dróg leśnych, uzgodnionym w Biurze Ruchu Drogowego Komendy Głównej Policji, jest zastosowanie „strefy ruchu" – znak drogowy D-52. Istotne znaczenie, z uwagi na zachowanie zgodności z przepisami kodeksu ruchu drogowego ma kolejność ustawienia znaków pionowych, opisana w załączniku 5 do zarządzenia. Jako pierwszy musi zawsze występować znak – tablica informacyjna TL-2, a dopiero po nim może być posadowiony znak D-52 (strefa ruchu) wraz z B-33 (ograniczenie prędkości). Ustawienie znaków w odwrotnej kolejności jest niezgodne z przepisami kodeksu ruchu drogowego (w obrębie strefy ruchu nie powinno się stawiać oznakowania innego niż wynikające z rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dna 3 lipca 2003 r. w sprawie szczegółowych warunków technicznych dla znaków i sygnałów drogowych oraz urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego i warunków ich umieszczenia na drogach; tablica TL-2 postawiona w strefie ruchu nie ma „mocy prawnej").

7. Czasowe wyłączenie z udostępnienia drogi leśnej nie może być dłuższe niż 1 rok, co oznacza, że wyłączenie z udostępniania do ruchu publicznego drogi leśnej trwające/przewidziane ponad wskazany okres obliguje do zmiany zarządzenia nadleśniczego o drogach udostępnionych.

8. Obowiązek usunięcia oznaczeń zawierających skrót „ALP" oraz wyrażenie „Administracja Lasów Państwowych" jest konieczny, bowiem taki podmiot nie istnieje od ponad 27 lat, tj. od momentu wejścia w życie ustawy o lasach.

9. Obowiązek usunięcia znaków „droga zakładowa", „droga wewnętrzna" oraz innych podobnych, wynika z faktu, że zgodnie z zapisami ustawy o drogach publicznych – wszystkie drogi niebędące drogami publicznymi są drogami wewnętrznymi, drogi leśne są drogami wewnętrznymi i nie ma potrzeby ich dodatkowego oznakowania. Ponadto w potocznym obiegu przyjęło się, że droga oznakowana znakiem D-46 (droga wewnętrzna) jest dopuszczona do ruchu, stąd by nie powodować wątpliwości potencjalnych użytkowników, należy usunąć ww. oznakowanie. Usuniecie oznakowania „dróg zakładowych" jest niezbędne, gdyż taka kategoria dróg nie istnieje w przepisach.

10. Zmiana treści rozdziału 7.7 i 7.8 z Księgi Identyfikacji Wizualnej Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe podyktowana jest tym, że opisane tam znakowanie nie jest zgodne z przepisami kodeksu ruchu drogowego."

Asset Publisher Asset Publisher

Back

Patriota,leśnik-Feliks Krzyżagórski

Patriota,leśnik-Feliks Krzyżagórski

W październiku 1947 roku, w lasach bucharzewskich, podczas pełnienia obowiązków służbowych na zawał serca zmarł zasłużony nadleśniczy Feliks Krzyżagórski. Teraz dzięki inicjatywie lokalnych leśników wkrótce odsłonięty zostanie nowy pomnik, na grobie zmarłego leśnika patrioty.

Na cmentarzu parafialnym w Sierakowie kolegom z Nadleśnictwa Sieraków udało się odnaleźć zapomniany grób nadleśniczego Feliksa Krzyżagórskiego. Szara płyta nagrobna, zardzewiały krzyż i mało czytelna tabliczka nie wskazują na to, że pochowany jest tutaj zasłużony dla Polskich Lasów leśnik. Aż trudno uwierzyć, że grób ten przetrwał do dzisiejszego dnia.

Już niedługo, bo 20 listopada nastąpi odsłonięcie nowego nagrobka upamiętniającego leśnika patriotę, a ufundowanego z inicjatywy leśników z Nadleśnictwa Sieraków wraz z Nadleśnictwem Bolewice, Nadleśnictwem Pniewy oraz Towarzystwem Miłośników Ziemi Sierakowskiej oraz lokalnych pasjonatów historii.

W związku, z tym Roman Tomczak leśniczy z Nadleśnictwa Sieraków poszukuje rodziny Feliksa oraz wszelkich informacji na jego temat.

Zdjęcie legitymacyjne nadleśniczego Feliksa Krzyżagórskiego w mundurze.

Jak w przypadku wielu leśników z okresu dwudziestolecia międzywojennego biografia nadleśniczego Krzyżagórskiego miała wiele zwrotów i zmian związanych z zawirowaniami z początku XX wieku, powstawaniem nowej polskiej administracji leśnej, a później również wybuchem II Wojny Światowej.

Feliks (Ludwik) Krzyżagórski urodził się 20 czerwca 1881 roku we Wrześni.

Na przełomie wieków odbywał praktyki w trzech nadleśnictwach, w tym w prywatnych majątkach.

W latach 1901 – 1904 studiował leśnictwo na (ukończył 5 semestrów) Akademii Leśnej w Eberswalde pod Berlinem. Znał język niemiecki, francuski i rosyjski.

Przed wybuchem I Wojny Światowej był nadleśniczym w prywatnym nadleśnictwie Potoczek w powiecie Janów Lubelski (Hulsk i Zwiahel – Wołyński).

Według Karty Personalnej w latach 1914-1918 był jeńcem wojennym.

Po zwycięskim Powstaniu Wielkopolskim jako kontraktowy nadleśniczy objął Nadleśnictwo Bolewice później również Nadleśnictwo Sieraków, gdzie pracował do emerytury w 1936 r.

Zdjęcie przedstawia pobranie próbki ziemi z mogiły powstańczej pod Pławiskami na kopiec im. Marszałka Józefa Piłsudskiego w Sowińcu w 1935 r.

Mimo to w czasie okupacji pracował jako robotnik i dozorca przy wyrobie faszyny, by w 1942 być wysiedlonym do Generalnej Guberni.

W 1945 r. z wysiedlenia powraca do Wielkopolski. Pomimo przejścia w stan spoczynku zostaje nadleśniczym w nowo powstałym Nadleśnictwie Kwilcz, którego teren składał się z 14 byłych prywatnych i poniemieckich lasów mocno rozrzuconych o ogólnej powierzchni 6500 ha. Sam wspominał, że między innymi z racji jego wieku i trudnego terenu praca w tym nadleśnictwie była bardzo trudna. Dlatego na własną prośbę został przeniesiony do Nadleśnictwa Bucharzewo, które objął w 1946 roku.

Feliks Krzyżagórski zmarł podczas służby w Bucharzewskich lasach 26.10.1947 r. na zawał serca i został pochowany na cmentarzu parafialnym w Sierakowie.

Zdjęcie przedstawia przedwojenne obchody Święta Lasu w Nadleśnictwie Sieraków przy mogile powstańców wielkopolskich.

Feliks Krzyżagórski w latach 20. był bardzo aktywnym działaczem Związku Zawodowego Leśników Rzeczpospolitej Polskiej, gdzie w 1923 r. został mężem zaufania Oddziału Poznańskiego. Jednocześnie był też członkiem gminnej Komisji Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego na teren Sieraków Stadnina, Sieraków Nadleśnictwo, Bucharzewo i Bukowiec. Jako nadleśniczy Nadleśnictwa Sieraków aktywnie współpracował ze Związkiem Harcerstwa Polskiego, organizując i częściowo finansując obozy harcerskie na terenie ziemi sierakowskiej. Działał też w lokalnym Kole Przysposobienia Wojskowego Leśników, z którym między innymi opiekował się grobem Powstańców Wielkopolskich przy leśniczówce Pławiska.

Tekst na podstawie opracowania Romana Tomczaka (tel. 785 998 605).

Pełne opracowanie dostępne pod linkiem.

Wszelkie fotografie pochodzą z archiwum R. Tomczaka, L. Jankowiaka, A. Antowskiego.