Asset Publisher
Park Krajobrazowy
Parki krajobrazowe tworzy się na terenach o wyjątkowych walorach przyrodniczych i estetyczno-krajobrazowych. Mamy ich w Polsce 125. Zajmują 2,5 mln ha, z czego blisko 1,3 mln ha to lasy.
W zasięgu administracyjnego działania Nadleśnictwa Grodziec znajduje się część Nadwarciańskiego Parku Krajobrazowego.
Nadwarciański Park Krajobrazowy został utworzony na mocy Rozporządzenia Nr 60 Wojewody Konińskiego z dnia 19.10.1995 roku.
Na terenie parku znajduje się 781,03 ha gruntów Nadleśnictwa.
Niepowtarzalność warunków hydrologicznych i glebowych, a zwłaszcza niski stopień ingerencji człowieka w krajobraz doliny w granicach Nadwarciańskiego Parku Krajobrazowego powoduje, że świat roślin tego terenu jest sam w sobie wartością godną ochrony.
Rzeczywista szata roślinna Nadwarciańskiego Parku Krajobrazowego różni się od potencjalnej. Jest to przede wszystkim skutek dotychczasowej działalności gospodarczej.
Roślinność Parku jest niespotykanie bogata – odnotowano tu ponad 230 zespołów roślinnych.
Osobliwością przyrodniczą Parku są skupienia słonorośli – obecność słonych źródeł, m.in. koło Wrąbczyna umożliwiła wykształcenie się tam szuwaru halofitowego oraz słonych wypasanych łąk. Na omawianym terenie napotkać można znaczne powierzchnie lasów łęgowych i olsów.
fot. Adam Krupa
Świat zwierząt Nadwarciańskiego Parku Krajobrazowego poznany jest, w zależności od rozpatrywanych grup zwierzęcych, ze zróżnicowaną dokładnością. Najlepiej rozpoznane są ptaki tego terenu, co jest efektem intensywnych badań trwających od przełomu lat 60-tych i 70-tych do chwili obecnej. Najliczniejszą i równocześnie najcenniejszą grupą są ptaki wodne.
Na terenie parku występuje niespotykane jak na zachodnią Polskę zagęszczenie występowania bociana białego (Ciconia ciconia). Część par gniazduje na dachach i słupach energetycznych na terenach zabudowanych, pozostałe zakładają gniazda w pierwotnej dla tego gatunku formie – na drzewach wśród podmokłych łąk, z dala od siedzib ludzkich.
fot. Adam Krupa
Asset Publisher
66 rocznica Poznańskiego Czerwca 56'
66 rocznica Poznańskiego Czerwca 56'
28 czerwca 1956 r. to niezwykle ważna data w historii powojennego Poznania i jedna z ważniejszych w historii protestów skierowanych przeciwko władzy komunistycznej w Polsce. W tym roku obchodziliśmy 66. rocznicę Czerwca 56'.
Stanęli naprzeciw czołgów
Poznańskie protesty z 1956 roku, znane także jako Poznański Czerwiec były pierwszymi masowymi wystąpieniami przeciwko komunistycznej władzy w Polskiej Rzepospolitej Ludowej. Demonstracje rozpoczęli robotnicy poznańskich Zakładów Cegielskiego domagający się lepszych warunków pracy. Spotkali się oni z brutalną odpowiedzią komunistycznych władz.
Tłum blisko 100 000 osób zgromadził się w centrum miasta w pobliżu budynku Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego. Naprzeciw demonstrantów wysłano 400 czołgów oraz 10 000 żołnierzy Ludowego Wojska Polskiego i Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego. Dostali oni rozkaz, by stłumić protesty. Podczas tych działań w stronę demonstrujących cywilów padły strzały.
Liczba ofiar 28 czerwca 56' określana jest pomiędzy 57 a setką zabitych, wliczając w to trzynastoletniego chłopca, Romka Strzałkowskiego. Setki ludzi zostało rannych. Poznańskie protesty były wydarzeniem, które stało się zaczątkiem prowadzącym do Polskiego Października i instalacji kierowanego przez Związek Radziecki Rządu.
Pamiętamy
Obchody upamiętniające te wydarzenia tak naprawdę, zaczęły się już w zeszły czwartek 23 czerwca, a ich kulminacja odbyła się w rocznicę wybuchu protestów. Rozpoczęły się one o 6:00 rano, dokładnie o tej samej godzinie 66 lat wcześniej robotnicy załogi W-3 (Zakładów Przemysłu Metalowego H. Cegielski Poznań) nie podjęli pracy, inicjując wydarzenia Czerwca 56'.
W wielu miejscach w mieście złożono kwiaty pod tablicami upamiętniającymi poszczególne momenty i uczestników demonstracji. Zakończenie uroczystości tradycyjnie miało miejsce pod Poznańskimi Krzyżami. Tam wraz z przedstawicielami władz miejskich dyrektor Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Poznaniu dr inż. Andrzej Konieczny oddał hołd protestującym robotnikom i mieszkańcom, składając wieniec w tym symbolucznym i ważnym dla Poznania miejscu.
