Myszołów (Buteo buteo) to jeden z najpospolitszych ptaków drapieżnych występujących w Polsce. Choć na pierwszy rzut oka może wydawać się niepozorny, pełni niezwykle ważną rolę w ekosystemie – pomaga kontrolować populację gryzoni i utrzymuje równowagę w przyrodzie.

Ten średniej wielkości ptak drapieżny rozpiętością skrzydeł sięga nawet 130 cm. Myszołowy występują w różnych odmianach barwnych – od bardzo jasnych po niemal jednolicie ciemne – co czasem utrudnia ich identyfikację. Charakterystyczne dla nich są szerokie skrzydła, wachlarzowaty ogon i sposób lotu: powolne krążenie wysoko nad otwartą przestrzenią lub „wiszenie” w powietrzu przy sprzyjających prądach wznoszących.

Choć nazwa sugeruje, że głównym pożywieniem myszołowa są myszy, ptaki te żywią się także innymi gryzoniami, drobnymi ssakami, padliną, a niekiedy również ptakami czy owadami. Ich żerowanie koncentruje się często na polach, łąkach i skrajach lasów, gdzie łatwo wypatrzyć zdobycz. Zimą często można je dostrzec siedzące na słupach przy drogach – wypatrują wtedy ofiary na zaśnieżonych polach.

Myszołowy gniazdują zazwyczaj w wysokich drzewach, najczęściej na skraju lasu lub w jego wnętrzu, z dala od ludzi. Wiosną samica składa zwykle 2–3 jaja, które są wysiadywane przez około miesiąc. Młode opuszczają gniazdo po ok. 6–7
tygodniach, ale przez pewien czas pozostają jeszcze w pobliżu gniazda, dokarmiane przez rodziców i uczące się samodzielnego zdobywania pokarmu.

Obecność myszołowa to znak zdrowego środowiska. Jego obserwacja to nie tylko okazja do podziwiania majestatycznego lotu, ale też lekcja o delikatnej równowadze w przyrodzie, której częścią jesteśmy również my.