Robinia akacjowa (Robinia pseudoacacia), nazywana także grochodrzewem, to drzewo liściaste z rodziny bobowatych (Fabaceae), pochodzące z Ameryki Północnej, które zostało sztucznie wprowadzone i szeroko rozpowszechnione w Europie. Osiąga wysokość od 20 do 25 metrów, choć w sprzyjających warunkach może dorastać nawet do 30 metrów. Drzewo ma nieregularną, luźną koronę o szerokim, rozgałęzionym kształcie. Kora jest ciemna, głęboko spękana, o bruzdowatej fakturze, która nadaje drzewu charakterystyczny, wiekowy wygląd.

Liście robinii akacjowej są pierzaste, o długości 20–35 cm, złożone z 9–19 owalnych listków. Mają jasnozielony kolor i są delikatne w dotyku. Na zimę liście opadają, ale przedtem mogą przybrać żółte odcienie. Cechą charakterystyczną robinii są również długie ciernie, które znajdują się na młodych pędach, stanowiąc ochronę przed zwierzętami roślinożernymi.

Robinia kwitnie późną wiosną, zazwyczaj w maju i czerwcu, wydając intensywnie pachnące, białe kwiaty, które są zebrane w zwisające grona o długości 10–20 cm. Kwiaty te są miododajne i stanowią cenne źródło nektaru dla pszczół, co czyni robinię jednym z ważnych gatunków w pszczelarstwie. Po przekwitnięciu tworzą się strąki o długości 5–10 cm, które dojrzewają późnym latem i utrzymują się na drzewie do zimy. Nasiona są twarde i długo zachowują zdolność kiełkowania.

Drewno robinii jest bardzo twarde, ciężkie i trwałe, o charakterystycznym żółtawo-brązowym odcieniu. Ma dużą odporność na gnicie, dzięki czemu jest często wykorzystywane do budowy elementów narażonych na warunki atmosferyczne, takich jak słupy, konstrukcje mostów, a także w produkcji mebli ogrodowych. Robinia jest również stosowana w produkcji parkietów, ze względu na swoją wytrzymałość.

Robinia akacjowa jest gatunkiem bardzo odpornym na trudne warunki środowiskowe. Może rosnąć na glebach ubogich, piaszczystych, a także na glebach wapiennych. Jest też odporna na susze, co sprawia, że dobrze radzi sobie w zróżnicowanych warunkach klimatycznych. Jest często sadzona w miastach i parkach jako drzewo ozdobne, ze względu na swoje dekoracyjne kwiaty i liście, a także w celu rekultywacji terenów zdegradowanych.

Ekologicznie robinia akacjowa ma mieszane oddziaływanie. Z jednej strony jej kwiaty są cennym źródłem nektaru, a korzenie wiążą azot, poprawiając jakość gleby. Z drugiej strony, jest gatunkiem inwazyjnym w Europie, który może wypierać rodzime gatunki roślin i zmieniać strukturę siedlisk leśnych, zwłaszcza na terenach piaszczystych i nieużytkach.