Wróbel domowy (Passer domesticus) to jeden z najbardziej rozpoznawalnych ptaków na świecie. Jego obecność w miastach, wsiach i ogrodach stała się tak powszechna, że wiele osób nie wyobraża sobie krajobrazu bez tego małego, towarzyskiego ptaka.

Wróbel domowy to nieduży ptak, osiągający około 14–16 cm długości i ważący od 24 do 35 gramów. Samiec wyróżnia się szarą „czapeczką” na głowie, czarnym gardłem i jasnym brzuchem, podczas gdy jego grzbiet jest brązowy z ciemnymi prążkami. Samica ma bardziej stonowane ubarwienie – jej upierzenie jest brązowe z szarym odcieniem, co pozwala jej lepiej wtopić się w otoczenie.

Wróble domowe zamieszkują niemal wszystkie kontynenty, z wyjątkiem Antarktydy, co czyni je jednym z najliczniejszych i najbardziej rozpowszechnionych gatunków ptaków na świecie. W Polsce są szczególnie związane z człowiekiem – znajdziemy je w miastach, wsiach, ogrodach i wszędzie tam, gdzie mają dostęp do pożywienia i miejsc lęgowych.

Dieta wróbla domowego jest bardzo zróżnicowana. W naturalnych warunkach żywi się nasionami, owadami i drobnymi owocami. Wróble chętnie odwiedzają karmniki, wybierając ziarna słonecznika, proso czy drobne ziarna zbóż.

Gniazda wróbli są budowane w najróżniejszych miejscach – od dziupli drzew, przez szczeliny budynków, po skrzynki lęgowe. Gniazdo to misternie ułożona konstrukcja z trawy, mchu i piór, w której para może wyprowadzić nawet kilka lęgów w sezonie.

Choć wróble wydają się wszechobecne, ich liczebność w niektórych rejonach Europy spada, głównie z powodu zmian w środowisku miejskim i spadku dostępności pokarmu. Dlatego warto dbać o te ptaki, na przykład poprzez stawianie budek lęgowych czy dokarmianie zimą.

Wróbel domowy, choć niewielki, odgrywa ważną rolę w ekosystemie. Jego obecność w naszym otoczeniu przypomina o współistnieniu człowieka i przyrody. Ten towarzyski ptak, z jego charakterystycznym ćwierkaniem, to prawdziwy symbol życia w miastach i wsiach na całym świecie.