Klon zwyczajny (Acer platanoides) to gatunek drzewa liściastego z rodziny mydleńcowatych (Sapindaceae), powszechnie występujący w Europie i zachodniej Azji. Dorasta do 30 metrów wysokości, tworząc rozłożystą, kulistą koronę. Pień drzewa jest prosty, pokryty gładką, jasnoszarą korą, która z wiekiem pęka i staje się bardziej chropowata.

Liście klonu są charakterystycznie klapowane, o średnicy od 10 do 20 cm, z pięcioma wyraźnymi klapami, przypominającymi kształtem dłonie. Wiosną są intensywnie zielone, a jesienią przebarwiają się na odcienie żółci, pomarańczy i czerwieni, co czyni klon jednym z najbardziej efektownych drzew jesiennych.

Klon zwyczajny kwitnie w kwietniu, przed rozwojem liści. Kwiaty są drobne, zielonożółte, zebrane w baldachy, przyciągające owady zapylające. Owocem jest podwójny skrzydlak (samara), o charakterystycznych rozłożystych skrzydełkach, które ułatwiają rozsiewanie nasion przez wiatr (anemochoria).

Drewno klonu jest twarde, średnio ciężkie i jednorodne, wykorzystywane w meblarstwie, lutnictwie oraz przy wyrobie parkietów. Ze względu na wysoką wartość estetyczną drewna, często stosuje się je również do produkcji oklein i elementów dekoracyjnych.

Klon zwyczajny preferuje gleby żyzne i wilgotne, ale jest bardzo odporny na zanieczyszczenia powietrza i trudne warunki miejskie, co sprawia, że często sadzi się go w parkach, ogrodach i wzdłuż ulic. W ekosystemie klon jest ważnym źródłem nektaru dla owadów, a jego nasiona stanowią pożywienie dla wielu gatunków ptaków i małych ssaków.