Webcontent-Anzeige
Regulamin organizacji ognisk
REGULAMIN
organizacji ognisk w Ośrodku Edukacji Leśnej w Nadleśnictwie Grodziec
- Rezerwacja obejmuje korzystanie z miejsca na ognisko w Ośrodku Edukacji Leśnej w Nadleśnictwie Grodziec przez osoby prywatne lub firmy.
- Z miejsca na ognisko w Ośrodku Edukacji Leśnej mogą korzystać osoby, które wypełnią Kartę rezerwacji obiektów edukacyjnych (załącznik nr 5 do zarządzenia nr XX/2024) i dostarczą go pracownikowi Nadleśnictwa Grodziec lub podadzą wszystkie dane zawarte
w karcie aby pracownik mógł wypełnić kartę. Rezerwacja miejsca na ognisko w Ośrodku edukacji Leśnej dokonywana jest za pomocą karty rezerwacji obiektów edukacyjnych dostępnej w Biurze Ośrodka Edukacji Leśnej lub na stronie internetowej: http://grodziec.lasypanstwowe.poznan.pl. Zgłoszenia Rezerwacji dokonuje się drogą mailową na adres e-mail lub telefonicznie na nr telefonu wskazany na stronie internetowej. Potwierdzenie rezerwacji dokonywane jest przez pracownika ds. edukacji leśnej lub osobę zastępującą w Nadleśnictwie Grodziec drogą mailową lub telefonicznie na numer wskazany przez Rezerwującego, w ciągu 2 dni roboczych od daty zgłoszenia rezerwacji. Tylko potwierdzenie rezerwacji dokonane przez pracownika Nadleśnictwa Grodziec jest równoznaczne z rezerwacją podanego terminu. - Miejsce na ognisko może być rezerwowane na każdy dzień tygodnia, w godzinach otwarcia Ośrodka Edukacji Leśnej, z tym że od poniedziałku do piątku od godziny 8:00 do 15.00 pierwszeństwo mają szkoły, przedszkola i inne placówki dydaktyczne rezerwujące miejsce na ognisko osobiście w ramach prowadzonych zajęć edukacyjnych.
- Rezerwacji należy dokonać na minimum 2 dni przez organizowaną imprezą.
- Rezygnacja musi zostać zgłoszona pracownikowi ds. edukacji leśnej lub osobie zastępującej w Nadleśnictwie Grodziec drogą mailową lub telefonicznie na numer wskazany na stronie internetowej.
- Opłatę należy uiścić w dniu potwierdzenia rezerwacji przez pracownika ds. edukacji leśnej lub osobę zastępującą. Opłaty można dokonać z wykorzystaniem terminalu płatniczego (płatność kartą) w Nadleśnictwie (w godzinach pracy Nadleśnictwa) lub u pracownika obsługi Ośrodka Edukacji Leśnej w godzinach otwarcia Ośrodka Edukacji Leśnej oraz przelewem na konto Nadleśnictwa wskazane w karcie rezerwacji. Opłata musi zostać uiszczona przed rozpoczęciem korzystania z obiektu.
- W ramach opłaty uiszczonej za wynajem miejsca na ognisko, Nadleśnictwo Grodziec zapewnia ułożenie drewna na ogrnisko oraz (na życzenie wynajmującego) jego rozpalenie. Nadleśnictwo Grodziec nie zapewnia prowiantu ani pomocy przy jego przygotowaniu.
- Za bezpieczeństwo uczestników odpowiedzialność prawną ponosi wyłącznie osoba rezerwująca obiekt - organizująca imprezę . Obowiązkiem tej osoby jest sprawdzanie przed imprezą miejsca na ognisko pod względem bezpieczeństwa. Wszelkie uwagi powinny być natychmiast pisemnie przekazane pracownikowi ds. edukacji leśnej lub osobie zastępującej w Nadleśnictwie Grodziec.
- Miejsce na ognisko należy opuścić przed zamknięciem Ośrodka Edukacji Leśnej. W razie nie dostosowania się do godziny dozorca ma prawo nakazać opuszczenie terenu Ośrodka Edukacji Leśnej przez osoby organizujące ognisko.
- Za zniszczenia wynikłe podczas trwania imprezy odpowiada i ponosi odpowiedzialność (również materialną) osoba odpowiedzialna za grupę, która rezerwowała miejsce na ognisko . Osoba ta przebywa cały czas z uczestnikami imprezy.
- Obowiązkiem uczestników jest odpowiednie zabezpieczenie pozostawionych rzeczy osobistych. Nadleśnictwo Grodziec nie ponosi odpowiedzialności za straty wynikłe w tym zakresie.
- Obowiązkiem uczestników jest pozostawienie porządku po organizowanym ognisku, bądź imprezie.
- Korzystający zobowiązuje się do uprzątnięcia oraz wywiezienia wszystkich śmieci powstałych w trakcie użytkowania miejsca ogniskowego.
- Pracownik Nadleśnictwa ma prawo do odwołania wcześniejszych rezerwacji (nie związanych z edukacją) przez inne podmioty oraz zmian godzin funkcjonowania obiektu
w przypadku kiedy Nadleśnictwo Grodziec organizuje imprezy, zajęcia związane
z prowadzeniem edukacji leśnej. - W zakresie spraw nienormowanych niniejszym regulaminem decyzje podejmuje pracownik Nadleśnictwa w uzgodnieniu z nadleśniczym Nadleśnictwa Grodziec .
Asset Publisher
KRÓTKI OPIS GATUNKÓW DRZEW - DĄB CZERWONY
KRÓTKI OPIS GATUNKÓW DRZEW - DĄB CZERWONY
Rycina przedstawiająca cechy dębu czerwonego (rys.: Dzwonkowski)
Rycina przedstawiająca cechy dębu czerwonego (rys.: Dzwonkowski)
Podczas leśnych spacerów możemy zaobserwować wiele różniących się od siebie drzew. Niektóre z nich to gatunki rodzime, czyli takie, które naturalnie występują na terenie naszego kraju, inne zaś zostały wprowadzone sztucznie do polskich lasów. Różnice pomiędzy nimi często są trudne do zauważenia na pierwszy rzut oka, dlatego warto dokładniej przyjrzeć się ich cechom charakterystycznym. W poniższej serii artykułów przybliżymy najważniejsze informacje o wybranych gatunkach.
Dąb czerwony (Quercus rubra) to drzewo liściaste z rodziny bukowatych (Fagaceae), pochodzące z Ameryki Północnej, gdzie jest szeroko rozpowszechnione w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. W Europie dąb czerwony jest gatunkiem sztucznie wprowadzonym, często sadzanym jako drzewo ozdobne. Może osiągać wysokość od 20 do 30 metrów, a w optymalnych warunkach nawet do 40 metrów. Charakteryzuje się mocnym, prostym pniem oraz szeroką, rozłożystą koroną o zaokrąglonym kształcie.
Liście dębu czerwonego są duże, o długości 10–20 cm, z charakterystycznymi, głęboko wciętymi klapami, które nadają im atrakcyjny wygląd. Wiosną mają intensywnie zielony kolor, a jesienią przebarwiają się na odcienie czerwieni, pomarańczu i brązu, co czyni dąb czerwony bardzo dekoracyjnym drzewem w okresie jesiennym. Liście utrzymują się na drzewie przez długi czas, a opadają dopiero późną jesienią.
Dąb czerwony kwitnie w maju, wydzielając drobne, niepozorne kwiaty, które są jednopłciowe i zebrane w kotki. Kwiaty męskie są zielonkawe i mają postać długich, zwisających kotków, natomiast żeńskie są małe, skupione w szyszkowatych kwiatostanach. Owocem dębu czerwonego jest orzech, zwany żołędziem, który jest owalny, z charakterystycznym czapeczką, dojrzewa jesienią. Żołędzie są rozsiewane przez zwierzęta, takie jak wiewiórki i dziki.
Drewno dębu czerwonego jest twarde, ciężkie i odporne na ścieranie. Ma jasnobrązowy kolor z wyraźnym rysunkiem słoi i jest cenione w stolarstwie, meblarstwie oraz przy produkcji podłóg i elementów dekoracyjnych. Dzięki swojej trwałości i estetyce, drewno dębu czerwonego jest często używane w rzeźbiarstwie oraz do wyrobu beczek do starzenia win i whisky.
Dąb czerwony preferuje gleby żyzne, dobrze przepuszczalne i umiarkowanie wilgotne, choć jest w stanie rosnąć również na glebach bardziej suchych i uboższych. Jest to drzewo odporne na zmienne warunki klimatyczne i dobrze znosi zarówno mrozy, jak i suszę. Często sadzone jest w parkach, ogrodach, gdzie stanowi ważny element krajobrazu.
Mimo że dąb czerwony jest obecny w polskich lasach, należy pamiętać, że jest to gatunek obcy, który nie występował naturalnie na terenie naszego kraju. Został on sprowadzony do Europy w XVII wieku, a w Polsce był sadzony głównie w XIX i XX wieku w celach ozdobnych. Obecnie dąb czerwony jest uznawany przez Generalną Dyrekcję Ochrony Środowiska za gatunek średnio inwazyjny, co oznacza, że może negatywnie wpływać na ekosystemy leśne poprzez wypieranie rodzimej roślinności i zmienianie warunków siedliskowych.
Leśnicy nie wprowadzają obecnie dębu czerwonego do lasów, jednak jego populacja już się ustabilizowała i naturalnie się rozprzestrzenia. W miejscach cennych przyrodniczo, takich jak rezerwaty przyrody, podejmowane są działania mające na celu jego usuwanie. Jest on również eliminowany w ramach zabiegów gospodarczych na uprawach i w młodnikach, aby ograniczyć jego dalszą ekspansję. Mimo to pojedyncze osobniki, szczególnie te rosnące na skraju lasu, często są pozostawiane, o ile nie ma innego powodu do ich usunięcia.
W ekosystemach leśnych dąb czerwony, pomimo swojego obcego pochodzenia, zapewnia schronienie i pożywienie dla wielu gatunków dzikich zwierząt. Jego żołędzie są chętnie zjadane przez dziki, wiewiórki i inne zwierzęta, a jego gęsta korona stanowi schronienie dla ptaków i owadów. Dlatego też, choć kontrolowana redukcja jego populacji jest istotna z punktu widzenia ochrony przyrody, nie można pominąć jego aktualnej roli w polskich lasach.
