Webcontent-Anzeige
Regulamin korzystania ze szlaków pieszych
Regulamin
korzystania ze szlaków pieszych na terenie Nadleśnictwa Grodziec
1. Szlak pieszy Nadleśnictwa Grodziec przeznaczony jest do rekreacji i wypoczynku turystów.
2. Organizatorem turystyki pieszej na terenie Nadleśnictwa Grodziec nie są Lasy Państwowe. Za ewentualne wypadki na szlaku pieszym odpowiada organizator. Uczestnicy biorą udział w imprezie na własny koszt i własną odpowiedzialność.
3. Organizowanie imprez o charakterze wyczynowym lub masowym wymaga uprzedniego uzyskania zgody nadleśniczego Nadleśnictwa Grodziec oraz spełnienia pozostałych warunków przewidzianych przepisami prawa powszechnie obowiązującymi w tym zakresie.
4. Uprawianie turystyki pieszej dopuszcza się jedynie na wyznaczonych i oznakowanych drogach, trasach i na terenach ku temu przeznaczonych.
5. Oznakowanie szlaków pieszych stanowi emblemat na białym tle namalowany na pniach drzew i innych obiektach terenowych.
6. Znak czarnego wykrzyknika na białym tle w czarnej ramce ostrzega o zbliżaniu się do miejsca potencjalnie niebezpiecznego. Jest on umieszczany na skrzyżowaniach tras pieszych z innymi miejscami lub obiektami, w pobliżu których należy zachować szczególną ostrożność.
7. Szlak pieszy ma charakter terenowy i nie posiada specjalnych przystosowań zwiększających bezpieczeństwo, dlatego też należy zachować na nim szczególną ostrożność. Wzdłuż szlaku mogą rosnąć rośliny trujące. W przypadku ich spożycia należy niezwłocznie skontaktować się z najbliższym lekarzem.
8. Każdy użytkownik dorosły korzysta ze szlaku na własną odpowiedzialność, a dzieci – na odpowiedzialność opiekuna.
9. Poruszanie się po szlaku pieszym jest dozwolone od świtu do zmroku.
10. Ze względów bezpieczeństwa zaleca się niezbaczanie z wyznaczonych szlaków.
11. Nadleśniczy może udzielić zgody grupom zorganizowanym na zorganizowanie imprez na terenie powierzchniowych obiektów rekreacyjno-wypoczynkowych znajdujących się wzdłuż szlaku pieszego, z zachowaniem przestrzegania zasad zakreślonych w treści wyrażonej zgody.
12. Zarówno poszczególne odcinki szlaku, jak i cały szlak mogą być okresowo zamykane z powodu prowadzenia prac leśnych lub innych ważnych względów, np. pojawienia się groźnych chorób czy dzikich zwierząt. Będą one wówczas oznaczone tablicami ZAKAZ WSTĘPU, czerwoną chorągiewką lub w inny czytelny sposób. Naruszenie tego zakazu związane jest z odpowiedzialnością zakreśloną treścią przepisów prawa.
13. Należy pamiętać, że na szlaku pieszym mogą pojawić się przeszkody powstałe w sposób naturalny, bez wiedzy administracji leśnej, jak np. złomy, wywroty, konary złamane okiścią, drzewa ścięte przez bobry. Wszelkiego rodzaju zdarzenia, które zagrażają ruchowi pieszemu, winny być w miarę możliwości zgłaszane administracji nadleśnictwa (tel. 63 2485027.)
14. Na odcinkach szlaku, na których może dojść do spotkania z pojazdami kołowymi, obowiązują ogólne przepisy ruchu drogowego.
15. Turysta zobowiązany jest do zachowania porządku na terenie lasu, ograniczania porozumiewania się z innymi uczestnikami w sposób hałaśliwy lub posługiwania się urządzeniami, które mogą powodować płoszenie zwierząt.
16. Na terenach leśnych obowiązuje zakaz puszczania zwierząt domowych luzem oraz obowiązek sprzątania po nich.
17. Za niezastosowanie się do jakiegokolwiek punktu niniejszego regulaminu zostanie nałożona na turystę grzywna zgodnie z zasadami wynikającymi z powszechnie obowiązującego prawa, a ponadto turysta może zostać poproszony o opuszczenie terenu, na którym obowiązują zasady wynikające z niniejszego regulaminu pod rygorem wezwania służb porządku publicznego.
18. Każda osoba, która zauważyła ogień w lesie, ma obowiązek niezwłocznego poinformowania Nadleśnictwa Grodziec (tel. 608 644 911 lub 63 24 85 027) lub Straży Pożarnej 998
19. Biwakowanie, parkowanie samochodów i palenie ognisk może się odbywać tylko w miejscach do tego przeznaczonych, z zachowaniem szczególnej ostrożności, oraz wiąże się z przestrzeganiem innych regulaminów, a także przepisów powszechnie obowiązujących w tym zakresie pod rygorem negatywnych skutków wynikających z ich zapisów.
Telefon Alarmowy – 112
Straż Pożarna – 998
Zarządzający obiektem – Nadleśnictwo Grodziec ul. Leśna 50, 62-580 Grodziec, tel. 63 24 85 027
Asset Publisher
KRÓTKI OPIS GATUNKÓW DRZEW - ROBINIA AKACJOWA
KRÓTKI OPIS GATUNKÓW DRZEW - ROBINIA AKACJOWA
Rycina przedstawiająca cechy robinii (rys.: Dzwonkowski)
Rycina przedstawiająca cechy robinii (rys.: Dzwonkowski)
Podczas leśnych spacerów możemy zaobserwować wiele różniących się od siebie drzew. Niektóre z nich to gatunki rodzime, czyli takie, które naturalnie występują na terenie naszego kraju, inne zaś zostały wprowadzone sztucznie do polskich lasów. Różnice pomiędzy nimi często są trudne do zauważenia na pierwszy rzut oka, dlatego warto dokładniej przyjrzeć się ich cechom charakterystycznym. W poniższej serii artykułów przybliżymy najważniejsze informacje o wybranych gatunkach.
Robinia akacjowa (Robinia pseudoacacia), nazywana także grochodrzewem, to drzewo liściaste z rodziny bobowatych (Fabaceae), pochodzące z Ameryki Północnej, które zostało sztucznie wprowadzone i szeroko rozpowszechnione w Europie. Osiąga wysokość od 20 do 25 metrów, choć w sprzyjających warunkach może dorastać nawet do 30 metrów. Drzewo ma nieregularną, luźną koronę o szerokim, rozgałęzionym kształcie. Kora jest ciemna, głęboko spękana, o bruzdowatej fakturze, która nadaje drzewu charakterystyczny, wiekowy wygląd.
Liście robinii akacjowej są pierzaste, o długości 20–35 cm, złożone z 9–19 owalnych listków. Mają jasnozielony kolor i są delikatne w dotyku. Na zimę liście opadają, ale przedtem mogą przybrać żółte odcienie. Cechą charakterystyczną robinii są również długie ciernie, które znajdują się na młodych pędach, stanowiąc ochronę przed zwierzętami roślinożernymi.
Robinia kwitnie późną wiosną, zazwyczaj w maju i czerwcu, wydając intensywnie pachnące, białe kwiaty, które są zebrane w zwisające grona o długości 10–20 cm. Kwiaty te są miododajne i stanowią cenne źródło nektaru dla pszczół, co czyni robinię jednym z ważnych gatunków w pszczelarstwie. Po przekwitnięciu tworzą się strąki o długości 5–10 cm, które dojrzewają późnym latem i utrzymują się na drzewie do zimy. Nasiona są twarde i długo zachowują zdolność kiełkowania.
Drewno robinii jest bardzo twarde, ciężkie i trwałe, o charakterystycznym żółtawo-brązowym odcieniu. Ma dużą odporność na gnicie, dzięki czemu jest często wykorzystywane do budowy elementów narażonych na warunki atmosferyczne, takich jak słupy, konstrukcje mostów, a także w produkcji mebli ogrodowych. Robinia jest również stosowana w produkcji parkietów, ze względu na swoją wytrzymałość.
Robinia akacjowa jest gatunkiem bardzo odpornym na trudne warunki środowiskowe. Może rosnąć na glebach ubogich, piaszczystych, a także na glebach wapiennych. Jest też odporna na susze, co sprawia, że dobrze radzi sobie w zróżnicowanych warunkach klimatycznych. Jest często sadzona w miastach i parkach jako drzewo ozdobne, ze względu na swoje dekoracyjne kwiaty i liście, a także w celu rekultywacji terenów zdegradowanych.
Ekologicznie robinia akacjowa ma mieszane oddziaływanie. Z jednej strony jej kwiaty są cennym źródłem nektaru, a korzenie wiążą azot, poprawiając jakość gleby. Z drugiej strony, jest gatunkiem inwazyjnym w Europie, który może wypierać rodzime gatunki roślin i zmieniać strukturę siedlisk leśnych, zwłaszcza na terenach piaszczystych i nieużytkach.
