Webcontent-Anzeige
Regulamin korzystania ze szlaków pieszych
Regulamin
korzystania ze szlaków pieszych na terenie Nadleśnictwa Grodziec
1. Szlak pieszy Nadleśnictwa Grodziec przeznaczony jest do rekreacji i wypoczynku turystów.
2. Organizatorem turystyki pieszej na terenie Nadleśnictwa Grodziec nie są Lasy Państwowe. Za ewentualne wypadki na szlaku pieszym odpowiada organizator. Uczestnicy biorą udział w imprezie na własny koszt i własną odpowiedzialność.
3. Organizowanie imprez o charakterze wyczynowym lub masowym wymaga uprzedniego uzyskania zgody nadleśniczego Nadleśnictwa Grodziec oraz spełnienia pozostałych warunków przewidzianych przepisami prawa powszechnie obowiązującymi w tym zakresie.
4. Uprawianie turystyki pieszej dopuszcza się jedynie na wyznaczonych i oznakowanych drogach, trasach i na terenach ku temu przeznaczonych.
5. Oznakowanie szlaków pieszych stanowi emblemat na białym tle namalowany na pniach drzew i innych obiektach terenowych.
6. Znak czarnego wykrzyknika na białym tle w czarnej ramce ostrzega o zbliżaniu się do miejsca potencjalnie niebezpiecznego. Jest on umieszczany na skrzyżowaniach tras pieszych z innymi miejscami lub obiektami, w pobliżu których należy zachować szczególną ostrożność.
7. Szlak pieszy ma charakter terenowy i nie posiada specjalnych przystosowań zwiększających bezpieczeństwo, dlatego też należy zachować na nim szczególną ostrożność. Wzdłuż szlaku mogą rosnąć rośliny trujące. W przypadku ich spożycia należy niezwłocznie skontaktować się z najbliższym lekarzem.
8. Każdy użytkownik dorosły korzysta ze szlaku na własną odpowiedzialność, a dzieci – na odpowiedzialność opiekuna.
9. Poruszanie się po szlaku pieszym jest dozwolone od świtu do zmroku.
10. Ze względów bezpieczeństwa zaleca się niezbaczanie z wyznaczonych szlaków.
11. Nadleśniczy może udzielić zgody grupom zorganizowanym na zorganizowanie imprez na terenie powierzchniowych obiektów rekreacyjno-wypoczynkowych znajdujących się wzdłuż szlaku pieszego, z zachowaniem przestrzegania zasad zakreślonych w treści wyrażonej zgody.
12. Zarówno poszczególne odcinki szlaku, jak i cały szlak mogą być okresowo zamykane z powodu prowadzenia prac leśnych lub innych ważnych względów, np. pojawienia się groźnych chorób czy dzikich zwierząt. Będą one wówczas oznaczone tablicami ZAKAZ WSTĘPU, czerwoną chorągiewką lub w inny czytelny sposób. Naruszenie tego zakazu związane jest z odpowiedzialnością zakreśloną treścią przepisów prawa.
13. Należy pamiętać, że na szlaku pieszym mogą pojawić się przeszkody powstałe w sposób naturalny, bez wiedzy administracji leśnej, jak np. złomy, wywroty, konary złamane okiścią, drzewa ścięte przez bobry. Wszelkiego rodzaju zdarzenia, które zagrażają ruchowi pieszemu, winny być w miarę możliwości zgłaszane administracji nadleśnictwa (tel. 63 2485027.)
14. Na odcinkach szlaku, na których może dojść do spotkania z pojazdami kołowymi, obowiązują ogólne przepisy ruchu drogowego.
15. Turysta zobowiązany jest do zachowania porządku na terenie lasu, ograniczania porozumiewania się z innymi uczestnikami w sposób hałaśliwy lub posługiwania się urządzeniami, które mogą powodować płoszenie zwierząt.
16. Na terenach leśnych obowiązuje zakaz puszczania zwierząt domowych luzem oraz obowiązek sprzątania po nich.
17. Za niezastosowanie się do jakiegokolwiek punktu niniejszego regulaminu zostanie nałożona na turystę grzywna zgodnie z zasadami wynikającymi z powszechnie obowiązującego prawa, a ponadto turysta może zostać poproszony o opuszczenie terenu, na którym obowiązują zasady wynikające z niniejszego regulaminu pod rygorem wezwania służb porządku publicznego.
18. Każda osoba, która zauważyła ogień w lesie, ma obowiązek niezwłocznego poinformowania Nadleśnictwa Grodziec (tel. 608 644 911 lub 63 24 85 027) lub Straży Pożarnej 998
19. Biwakowanie, parkowanie samochodów i palenie ognisk może się odbywać tylko w miejscach do tego przeznaczonych, z zachowaniem szczególnej ostrożności, oraz wiąże się z przestrzeganiem innych regulaminów, a także przepisów powszechnie obowiązujących w tym zakresie pod rygorem negatywnych skutków wynikających z ich zapisów.
Telefon Alarmowy – 112
Straż Pożarna – 998
Zarządzający obiektem – Nadleśnictwo Grodziec ul. Leśna 50, 62-580 Grodziec, tel. 63 24 85 027
Asset Publisher
KRÓTKI OPIS GATUNKÓW DRZEW - DĄB SZYPUŁKOWY
KRÓTKI OPIS GATUNKÓW DRZEW - DĄB SZYPUŁKOWY
Rycina przedstawiająca cechy dębu szypułkowego (rys.: Dzwonkowski)
Rycina przedstawiająca cechy dębu szypułkowego (rys.: Dzwonkowski)
Podczas leśnych spacerów możemy zaobserwować wiele różniących się od siebie drzew. Niektóre z nich to gatunki rodzime, czyli takie, które naturalnie występują na terenie naszego kraju, inne zaś zostały wprowadzone sztucznie do polskich lasów. Różnice pomiędzy nimi często są trudne do zauważenia na pierwszy rzut oka, dlatego warto dokładniej przyjrzeć się ich cechom charakterystycznym. W poniższej serii artykułów przybliżymy najważniejsze informacje o wybranych gatunkach.
Dąb szypułkowy (Quercus robur) to długowieczne drzewo liściaste z rodziny bukowatych (Fagaceae), powszechnie występujące w Europie. Dorasta do wysokości 25–40 metrów, a jego pień jest masywny, prosty i często rozgałęzia się nisko nad ziemią, tworząc szeroką, rozłożystą koronę. Charakterystyczną cechą dębu szypułkowego jest gruba, spękana kora o ciemnoszarej barwie, która z wiekiem nabiera jeszcze bardziej chropowatej struktury.
Liście dębu szypułkowego są głęboko klapowane, o długości 7–14 cm, z ciemnozielonym wierzchem i jaśniejszym spodem. Mają wyraźnie zaokrąglone klapy, a ich ogonki są stosunkowo krótkie. Liście rozwijają się późną wiosną i opadają dopiero jesienią, często przybierając żółto-brązowe odcienie.
Kwitnienie dębu szypułkowego przypada na maj. Kwiaty są jednopłciowe, a dąb jest rośliną wiatropylną. Kwiaty męskie tworzą długie, zwisające kotki, podczas gdy żeńskie kwiaty są mniejsze i pojawiają się w kątach liści. Owocem dębu szypułkowego są żołędzie, osadzone na długich szypułkach, od których pochodzi nazwa gatunku. Żołędzie dojrzewają jesienią i stanowią ważne źródło pożywienia dla wielu gatunków zwierząt, takich jak wiewiórki, dziki i ptaki.
Drewno dębu szypułkowego jest ciężkie, twarde i bardzo wytrzymałe, o charakterystycznym, jasnobrązowym odcieniu z wyraźnym rysunkiem słojów. Jest cenione w budownictwie, stolarstwie i meblarstwie ze względu na swoją trwałość i odporność na gnicie. Drewno to było wykorzystywane do budowy okrętów, mostów oraz elementów konstrukcyjnych, a współcześnie używa się go także do produkcji beczek do starzenia wina i whisky.
Dąb szypułkowy preferuje gleby żyzne, głębokie i wilgotne, a także stanowiska słoneczne. Jest gatunkiem odpornym na różne warunki klimatyczne, choć najlepiej rozwija się w umiarkowanym klimacie. Można go spotkać zarówno w lasach liściastych, jak i na polach, gdzie często rośnie jako samotne, rozłożyste drzewo, tworząc malownicze krajobrazy.
Dąb szypułkowy pełni ważną rolę w ekosystemach leśnych, tworząc złożone siedliska dla licznych gatunków roślin i zwierząt. Jego korona zapewnia schronienie dla ptaków, takich jak sójki i sikory, a żołędzie są cennym źródłem pożywienia dla dzikich zwierząt. Ponadto, dębowy las sprzyja różnorodności biologicznej, a pod jego koronami rozwijają się liczne gatunki roślin runa leśnego.
