Sosna zwyczajna (Pinus sylvestris) to jedno z najbardziej rozpowszechnionych drzew iglastych w Europie, należące do rodziny sosnowatych (Pinaceae). Drzewo to może osiągać wysokość od 20 do 40 metrów, a w sprzyjających warunkach nawet więcej. Charakteryzuje się prostym pniem oraz szeroką, luźną koroną, która u młodych drzew ma kształt stożkowaty, a z wiekiem staje się bardziej nieregularna i parasolowata. Kora sosny jest podwójna – w dolnej części pnia gruba, bruzdowata i czerwonobrązowa, natomiast w górnej cienka, łuszcząca się i pomarańczowa.

Igły sosny zwyczajnej są długie (4–7 cm), sztywne i zebrane po dwie w pęczkach. Mają niebieskozielony odcień i utrzymują się na drzewie przez około 2–4 lata. Sosna jest gatunkiem zimozielonym, co oznacza, że igły pozostają na drzewie przez cały rok, nadając mu charakterystyczny wygląd nawet w zimowych miesiącach.

Sosna zwyczajna kwitnie w maju i czerwcu, wydzielając kwiaty jednopłciowe. Kwiaty męskie są drobne i żółte, tworzą kłosowate skupiska, podczas gdy żeńskie mają postać małych, czerwonawych szyszeczek. Po zapyleniu żeńskie kwiaty przekształcają się w szyszki o długości 3–7 cm. Szyszki dojrzewają przez dwa lata i są początkowo zielone, a później brązowieją, uwalniając nasiona rozsiewane przez wiatr.

Drewno sosny zwyczajnej jest lekkie, miękkie, lecz wytrzymałe, o żółtawym odcieniu z widocznymi słojami. Jest bardzo cenione w przemyśle budowlanym, stolarskim i papierniczym. Ze względu na swoją odporność na wilgoć, drewno sosnowe jest szeroko stosowane do budowy konstrukcji drewnianych, podłóg, okien oraz drzwi, a także do produkcji oklein, mebli i tarcicy.

Sosna zwyczajna dobrze radzi sobie na ubogich, piaszczystych i kwaśnych glebach, gdzie inne drzewa mogą nie przetrwać. Jest gatunkiem światłolubnym i bardzo odpornym na zmienne warunki klimatyczne, w tym na mrozy i susze. Dzięki tym cechom, sosna zwyczajna dominuje w lasach borealnych i tworzy duże, jednorodne lasy, zwane borami sosnowymi.

Ekologicznie sosna zwyczajna pełni istotną rolę, będąc źródłem pokarmu i schronienia dla licznych gatunków zwierząt. Jej nasiona są pożywieniem dla ptaków, takich jak sójki i dzięcioły, a liczne owady wykorzystują jej korę i drewno. Lasy sosnowe sprzyjają również rozwojowi różnorodnych roślin runa leśnego, takich jak borówki i wrzosy, tworząc zróżnicowane ekosystemy.